شب فراق که داند که تا سحر چند است

مگر کسی که به زندان عشق دربند است

بگفتم از غم دل راه بوستان گیرم

کدام سرو به بالای دوست مانند است

پیام من که رساند به یار مهر گسل

که برشکستی و ما را هنوز پیوند است

که با شکستن پیمان و برگرفتن دل

هنوز دیده به دیدارت آرزومند است.

سعدی علیه الرحمه